---

Po I wojnie Światowej, na polach położnych pomiędzy miejscowościami Stara Kopernia i Bożnów, Niemcy zbudowali lotnisko szybowcowe. W 1936r. przebudowano je na lotnisko wojskowe z hangarami i budynkami mieszkalnymi dla załogi wojskowej i obsługi lotniska. W czasie II wojny światowej na lotnisku urządzono warsztaty, w których samoloty bojowe były poddawane okresowym naprawom i przeglądom a w nowych samolotach montowano uzbrojenie. Pod koniec wojny testowane tu były, także pierwsze samoloty o napędzie odrzutowym. Po II wojnie światowej, bazę przejęły wojska Radzieckie, rozbudowując ją sukcesywnie aż do 1970r. W 1992 roku, na podstawie wstępnych uzgodnień z Wojewodą Zielonogórskim, Gmina Żagań przejęła bezpośrednio od strony rosyjskiej teren lotniska. Przejęte tereny zostały skomunalizowane i przeszły na własność gminy. Na terenie lotniska w 1994 roku powstała miejscowość pod nazwą TOMASZOWO.

Odrzutowiec z Tomaszowa
W roku 1936 na terenie położonym pomiędzy wsiami Stara Kopernia i Bożnów zbudowano lotnisko wojskowe Luftpark Kupper bei Sagan. Lotnisko to od 1939 roku otrzymało nazwę Fliegerhorst Sagan-Kupper i oznaczono je symbolem -11/VIII. Podczas wojny pełniło ono rolę warsztatów, w których samoloty bojowe poddawane były okresowym przeglądom i naprawom. Nowe samoloty bojowe wyprodukowane w różnych zakładach Rzeszy były tu dostarczane w celu zamontowania na ich pokładzie w tutejszych warsztatach broni. Prawdopodobnie produkowano tu również niektóre typy Messerschmitta. Przy pracach na lotnisku byli także zatrudnienie jeńcy rosyjscy, którzy przebywali w obozie położonym przy szosie Kożuchowskiej. Z powodu licznych bombardowań zakładów Arado w Brandensburgu, w których produkowano pierwsze w historii lotnictwa samoloty bombowe o napędzie odrzutowym, przeniesiono zakłady do Tomaszowa. Nową placówkę utworzoną na lotnisku Sagan-Kupper-Centrum Testów w Locie. Od połowy lipca 1944 roku na Ar 234 S3 przeprowadzono w Żaganiu szereg prób w locie, a w okresie od 17 sierpnia do 17 września wykonano cykl pozorowanych walk powietrznych z samolotem typu Focke-Wulf-190. Również od końca sierpnia na lotnisku Sagan-Kupper rozpoczęto przeprowadzanie prób podwieszania maksymalnie ciężkich ładunków bombowych na Ar 234 S4, a w grudniu 1944r. Wystartował tutaj do pierwszego swojego lotu Ar 234 V14. Ten ostatni samolot był początkowo zaprojektowany pod dwa silniki Jumbo 004, ale z uwagi na decyzję o koncentracji nad wariantem czterosilnikowym przebudowano go, montując cztery silniki odrzutowe BMW 003A-0.Jak wynika z fragmentów zachowanej dokumentacji fabrycznej oznaczonej kodem Sagos-GmbH Kupper-Sagan były tu montowane w całości lub częściowo prototypowe wersje Ar 234 V3 i V4 oraz V9 i V11. Tutaj też wykonano prototypowe maszyny Ar 234 V23 i V27. Były to próby wykorzystania Ar 234 jako tzw. Nocnego myśliwca, samolotu bardzo szybkiego, dwuosobowego z osobnym stanowiskiem dla operatora radaru. Samolot tej wersji nosił nazwę Nachtigall. Obydwa samoloty najprawdopodobniej nie zostały ukończone przed końcem wojny, a termin ich modernizacji został ustalony na 31 stycznia i 28 lutego 1945 roku. Krwawe walki o zdobycie lotniska Sagan-Kupper trwały już od 11 lutego 1945 roku. W dniu 16 lutego lotnisko i miasto Żagań zostało zdobyte przez wojska radzieckie. Jeden z wydziałów żagańskiego ośrodka zdążył się ewakuować do Wesendorf, gdzie ukrył się pod kryptonimem Heidfahrten GmbH. Rozpoczął się nowy rozdział historii lotniska, które na 47 lat znalazło się we władaniu sił powietrznych Związku Radzieckiego. Zapewne pozostałe na lotnisku Sagan-Kupper samoloty Ar234 lub ich elementy zostały po wojnie przewiezione do ZSSR i tam posłużyły do badań nad rozwojem własnych samolotów odrzutowych, które w kilka lat później pojawiły się na kilka dziesięcioleci również na tym lotnisku. Od roku 1992 lotnisko przejęła pod swoją administrację Gmina Żagań. W osiedlowej części lotniska mieszka już wielu mieszkańców. Hale i hangary powoli zaczynają ożywiać. W niektórych pomieszczeniach trwa już produkcja, a w innych modernizacja i przygotowanie do jej uruchomienia.